Zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2013 r.

Ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. 2012 poz. 1342) wprowadza od 1 stycznia 2013 r. w ustawie o podatku od towarów i usług zostały następujące zmiany:

1.Zmiana obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów

Przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.

W przypadku WDT wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.

2.Zmiana obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów

Przy wewnątrzwspólnoowym nabyciu towarów obowiązek powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towru bedącego przedmiotem WNT.

3.Zmiana obowiązku podatkowego u małego podatnika

Mały podatnik może wybrać metodę kasową, według której obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem otrzymania całości lub części zapłaty – w przypadku czynności dokonywanych na rzecz podatnika VAT czynnego,

2)z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz innego podmiotu.

Warunkiem zastosowania tej metody jest zawiadomieni naczelnika US, do końca miesiąca poprzedzającego okres w którym będzie stosowana metoda kasowa.

Obowiązek podatkowy dotyczy czynności wykonywanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową.

Wcześniej brak płatności za dostarczony towar lub wykonaną usługę nie eliminował obowiązku zapłaty podatku VAT należnego z tytułu wystawionej faktury, mimo braku zapłaty tej należności.

4.Mały podatnik – odliczenie VAT

Mały podatnik stosujący metodę kasową może odliczyć VAT w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulował całość lub część należności wynikającej z otrzymanej od kontrahenta faktury, nie wcześniej jednak niż z dniem otrzymania faktury. Korzystną dla przedsiębiorców zmianą w stosunku do stanu poprzedniego jest umożliwienie odliczenia podatku naliczonego z faktury w części zapłaconej.

5.Miejsce świadczenia przy wynajmie długoterminowym

Miejscem świadczenia usług polegających na wynajmie, innym niż wynajem krótkoterminowy, środków transportu na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

6.Przeliczenia kwot w walutach obcych

Kwoty w walutach obcych przeliczane są na złote według:

kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, lub

istnieje możliwość przeliczania tych kwot według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez EBC na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Inne waluty niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W przypadku wystawienia faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego, kwoty w walucie obcej na fakturze przelicza się na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury lub kurs opublikowany przez EBC.

7.Zwrot VAT dla banku jako zabezpieczenie długu

Podatnik może żądać zwrotu VAT na rachunek banku lub skok jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub skok udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu.

8.Ulga na złe długi

W poprzednim stanie prawnym podatnik, który rozliczył podatek VAT od należności, której faktycznie nie otrzymał, mógł dokonać odpowiedniej korekty po upływie 180 dni od terminu płatności i przy spełnieniu szeregu dodatkowych warunków. Nowe przepisy skracają termin na dokonanie korekty oraz wprowadzają szeregu odbiurokratyzowujących zmian.

Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Nowe warunki skorzystania z ulgi na złe długi:

1)dostawa lub usługa na rzecz podatnika VAT czynnego nie będącego w upadłości i likwidacji,

2)na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty:

a) wierzyciel i dłużnik są podatnikami VAT czynnymi,

b) dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji.

3)od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Korekta może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Gdy po złożeniu deklaracji podatkowej korygujacej należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Nie będzie konieczne uzyskanie potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomień, które były wymagane przed zmianą.

W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności

W przypadku stwierdzenia, że dłużnik nie dokonał korekty, o której mowa powyżej naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30% kwoty podatku wynikającego z nieuregulowanych faktur i nie skorygowanych. Sankcja ta, w wysokości 30% kwoty podatku naliczonego podlegającego korekcie, nie będzie nakładana jedynie w przypadku osób fizycznych, które będą podlegać odpowiedzialności karnej na gruncie Kodeksu karnego skarbowego.

9.Brak obowiązku wystawiania faktur wewnętrznych

Od 1 stycznia 2013 r. podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur wewnętrznych.